víg-hugr

m. a ‘war-mood,’ martial mood; ef þú verðr með víghug til nokkurs manns, Fms. xi. 429; þá var hann svá búinn er v. var á honum, Valla L. 208: a murderous mood, sér þú eigi at hann stendr með víghug yfir þér uppi? Fms. vi. 249; þann veg brá honum opt við síðan er v. var á honum, Glúm. 342.